Maria van ‘t Hullenaar

In mijn atelier maak ik zowel ruimtelijk als tweedimensionaal werk. Werken met klei en verf is een soort meditatie. Het werk vult zich, het groeit onder mijn handen.

Mijn thema is ONEINDIGHEID.

Poorten en doorgangen keren steeds terug. Vanuit het donker naar het licht.

En wat dat is, mag iedereen zelf bepalen. Voor mij is dat hoop, het leven hierna en hiervoor en de weg er naar toe, het stromen, de lemniscaat, de spiraal, de cirkel, het leven hier en nu.

Het creëren is voor mij een basisbehoefte, dingen maken en ze laten ontstaan. Daarnaast wil ik het aan anderen laten zien, hen leren zien en hen ontroeren, aanraken.

Elk werk is voor mij een ontdekkingsreis, iedere keer weer.

Dat vind ik belangrijk, maar ik probeer dat daarna wel los te laten, zodat het materiaal zijn eigen weg kan kiezen.

Dat doe ik door het combineren van materialen, die technisch gezien misschien niet samen kunnen, experimenteren, het laten gebeuren en de grenzen van het materiaal opzoeken. Daarom accepteer ik en juich het ook toe, als materialen tijdens het proces verschillend krimpen en barsten. Het toeval gebruiken als een cadeau. Verf laat ik soms expres lopen, kijken wat er gebeurd, om daar dan weer op in te spelen.
Daarna neem ik afstand, soms ook in tijd, om het kritisch te bekijken en eventueel te corrigeren.