Annette Wessels

Phoenix

 

vlam in mij

laai weer op

hart in mij heb geduld

verdubbel het vertrouwen 

vogel in mij laat zich opnieuw ontvouwen

de vleuglen de nu nog moede en grouwe

oh wiek nu op uit de verbrande takken

en laat de moed 

en uwe vaart niet zakken

het nest is goed 

maar het heelal is ruimer

 

-gedicht van Marsman-

Elke zin omvat een deel van het creatieve proces: ‘leven’

Al zolang als ik leef inspireert dit gedicht mij.

de Phoenix die uit de as herrijst.

Elk mens herkent zich hierin, 

de machteloosheid en moedeloosheid

de loutering

het geduld wat het kost, 

het vertrouwen wat je nodig hebt

om weer nieuwe moed te vinden, 

het vuur in jezelf de ruimte te geven

 

Ik zal het in kleibeelden laten zien, kijk of je het herkent.